Wydawnictwo Kerygma

ABC Starego Testamentu

Któż ich nie zna: wielkie, ciężkie leksykony biblijne, grube teologiczne słowniki. Są one ważne i pomocne, ale niestety zazwyczaj odpychają swoim mało przystępnym językiem. ABC Starego Testamentu nie rości sobie prawa do konkurowania z takimi dziełami i wcale o to nie zabiega. Chce ono uzpełnić i w pewnym wyborze ukazać, w zrozumiałej i łatwo czytelnej formie, najważniejsze i najbardziej insterseujące postacie, pojęcia, kluczowe wydarzenia oraz nazwy Starego Testamentu. Ilustracje, uzupełniające tekst, podkreślają lekki charakter tego tomu, który nadaje się nie tylko do przeglądania poszczególnych haseł, lecz również jako całościowa lektura, dzięki której lepiej poznamy "Księgę wszystkich ksiąg", Biblię.

Louis Bouyer, Eucharystia. Teologia i duchowość modlitwy eucharystycznej

Louis Bouyer (1913-2004) był francuskim teologiem katolickim. Urodził się w Paryżu, w rodzinie protestanckiej (reformowanej). W 1939 r., pod wpływem studiów patrystycznych, przeszedł do Kościoła katolickiego. Wstąpił do zgromadzenia Oratorianów i w 1944 r. przyjął święcenia prezbiteratu. Związany z Instytutem Katolickim w Paryżu, do 1963 r. wykładał teologię, następnie zaś prowadził wykłady w Anglii, USA, Hiszpanii i Zairze. Był konsultorem Rady dla wprowadzenia w życie Konstytucji liturgicznej, ekspertem Sekretariatu ds. Popierania Jedności Chrześcijan, dwukrotnie był mianowany członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej, jednak za każdym razem rezygnował z udziału w niej. Pod koniec życia przebywał najpierw w normandzkim opactwie benedyktyńskim Saint-Wandrille, następnie zaś w domu opieki w Paryżu, gdzie zmarł.

Louis Bouyer jest przykładem teologa i badacza źródeł tradycji chrześcijańskiej, postrzegającego swe powołanie jako przekazywanie nie swojej własnej oryginalnej myśli, ale zamysłu Chrystusowego. W tym też duchu należy patrzeć na książkę „Eucharystia. Teologia i duchowość modlitwy eucharystycznej”, która należy do najważniejszych dzieł Bouyera. Powstała ona jako owoc wieloletnich studiów nad źródłami tradycji liturgicznej Kościoła (wschodnimi i zachodnimi) i nad modlitewną tradycją Izraela. Autor dostrzega korzenie chrześcijańskiej Eucharystii w żydowskich berachot – modlitwach błogosławienia. Bouyer studiuje ich pochodzenie, rozwój i strukturę oraz nakreśla drogę od żydowskich berachot do chrześcijańskiej Eucharystii. W najmniejszym stopniu nie neguje to radykalnej nowości tego co uczynił Jezus, ale przeciwnie, pozwala głębiej dostrzec znaczenie i bogactwo sakramentu, który na polecenie Pana Kościół celebruje już prawie dwa tysiące lat. Książka ukazała się po raz pierwszy w 1966 r., czyli w trakcie wypracowywania posoborowej reformy liturgicznej. Reforma ta, jak wiadomo, wprowadzana była ze zmiennym szczęściem. Wielokrotnie rozumiano ją jako zachętę do upraszczania liturgii i dostosowywania jej do współczesnej mentalności. Niektórzy z kolei, w reakcji na takie tendencje, za jedyne pożądane wyjście uważają całkowity „reset”, czyli anulowanie reformy. Książka Bouyera pokazuje że jest inna droga: powrót do źródeł i pogłębione odkrywanie tego czym Eucharystia jest ze swej natury.

Książka „Eucharystia. Teologia i duchowość modlitwy eucharystycznej” liczy sobie już prawie pięćdziesiąt lat. Mimo że w świetle nowych badań nad chrześcijańskimi i żydowskimi źródłami jedna lub druga szczegółowa teza Bouyera może wymagać korekty, książka ta wciąż pozostaje jedną z najważniejszych pozycji dotyczących teologii Eucharystii. Jest to lektura obowiązkowa dla wszystkich zajmujących się teologią Eucharystii w sposób profesjonalny. Warto ją ponadto polecić księżom oraz wszystkim osobom zainteresowanym pogłębieniem życia liturgicznego.

Katechezy chrzcielne 1

Edycja Katechez chrzcielnych św. Jana Chryzostoma (III/IV w.) inicjuje nową serię edytorską zatytułowaną "U źródeł katechumenatu". Seria ta ma - w intencji wydawcy - przypomnieć, przywołać, raz jeszcze uczynić aktualnymi teksty i inne przekazy, które współtworzyły wyjątkową intuicję i tradycję Kościoła pierwotnego, zwane katechumenatem. W Kościele pierwotnym chrzest nie był jakąś rzeczą magiczną, ani tym bardziej natychmiastową, szczególnie gdy chodziło o pogan. Oznaczał on wejście na drogę wtajemniczenia w wiarę, drogę zwaną później katechumenatem. Na tej drodze poprzez katechezy, ryty, skrutynia, egzorcyzmy, znaki (np. sól, biała szata) itp., katechumeni - jak dziecko w łonie matki - byli kształtowani do tego, by stać się nowym stworzeniem, co dokonywało się za sprawą Ducha Świętego w czasie chrztu.

Dziś katechumenat - dla ludzi spoza Kościoła i zarazem katechumenat po chrzcielny (np. neokatechumenat) - dla wielu będących w Kościele tylko formalnie, stają się ważnym instrumentem w dziele "nowej ewangelizacji".

Wiele razy mówił o tym św. Jan Paweł II: "Żyjemy w okresie dechrystianizacji; wydaje się że niegdyś ochrzczeni wierzący nie są w stanie przeciwstawić się sekularyzacji, ideologiom, które sprzeciwiają się nie tylko Kościołowi, religii katolickiej, lecz które są przeciw religii w ogóle, są ateistyczne..." (w par. św. M. Goretti, Rzym 31.01.1988). „… nam wszystkim brakowało i nadal brakuje prawdziwego katechumenatu, jaki mieli chrześcijanie pierwszych pokoleń…” (w par. św. Łucji, Rzym 18.01.1987). „Ale jednocześnie widać, jak bez uprzedniego katechumenatu sama praktyka (chrztu) staje się niewystarczająca, nieadekwatna do tej wielkiej tajemnicy wiary i miłości Boga, którą jest sakrament chrztu: owo zanurzenie w śmierci Chrystusa i w Jego zmartwychwstaniu, które jest zanurzeniem w samym życiu Boga, zanurzeniem w Trójcy Najświętszej” (w par. św. M. Goretti, j.w.).

Katechezy chrzcielne 2

Edycja Katechez chrzcielnych św. Jana Chryzostoma (III/IV w.) inicjuje nową serię edytorską zatytułowaną "U źródeł katechumenatu". Seria ta ma - w intencji wydawcy - przypomnieć, przywołać, raz jeszcze uczynić aktualnymi teksty i inne przekazy, które współtworzyły wyjątkową intuicję i tradycję Kościoła pierwotnego, zwane katechumenatem. W Kościele pierwotnym chrzest nie był jakąś rzeczą magiczną, ani tym bardziej natychmiastową, szczególnie gdy chodziło o pogan. Oznaczał on wejście na drogę wtajemniczenia w wiarę, drogę zwaną później katechumenatem. Na tej drodze poprzez katechezy, ryty, skrutynia, egzorcyzmy, znaki (np. sól, biała szata) itp., katechumeni - jak dziecko w łonie matki - byli kształtowani do tego, by stać się nowym stworzeniem, co dokonywało się za sprawą Ducha Świętego w czasie chrztu.

Dziś katechumenat - dla ludzi spoza Kościoła i zarazem katechumenat po chrzcielny (np. neokatechumenat) - dla wielu będących w Kościele tylko formalnie, stają się ważnym instrumentem w dziele "nowej ewangelizacji".

Wiele razy mówił o tym św. Jan Paweł II: "Żyjemy w okresie dechrystianizacji; wydaje się że niegdyś ochrzczeni wierzący nie są w stanie przeciwstawić się sekularyzacji, ideologiom, które sprzeciwiają się nie tylko Kościołowi, religii katolickiej, lecz które są przeciw religii w ogóle, są ateistyczne..." (w par. św. M. Goretti, Rzym 31.01.1988). „… nam wszystkim brakowało i nadal brakuje prawdziwego katechumenatu, jaki mieli chrześcijanie pierwszych pokoleń…” (w par. św. Łucji, Rzym 18.01.1987). „Ale jednocześnie widać, jak bez uprzedniego katechumenatu sama praktyka (chrztu) staje się niewystarczająca, nieadekwatna do tej wielkiej tajemnicy wiary i miłości Boga, którą jest sakrament chrztu: owo zanurzenie w śmierci Chrystusa i w Jego zmartwychwstaniu, które jest zanurzeniem w samym życiu Boga, zanurzeniem w Trójcy Najświętszej” (w par. św. M. Goretti, j.w.).

Ojcze Nasz w katechezie starożytnej

Najpiękniejszą modlitwą chrześcijańską, bo ułożoną przez samego Jezusa Chrystusa, jest Modlitwa Pańska. Na przestrzeni prawie 2000 lat interpretowało ją setki komentatorów, odkrywając w niej coraz to nowe bogactwo i treści. Oddawany do rąk czytelników trzeci tomik nowo powstałej serii „U źródeł katechumenatu” stanowi antologię z ośmiu najważniejszych gracko-łacińskich komentarzy tej niezwykłej Modlitwy z pierwszych pięciuset lat chrześcijaństwa. Mimo, iż prezentowane fragmenty, tłumaczone z języka nowożytnego, stanowią w pewnym sensie parafrazę tekstów oryginalnych, to mamy nadzieję, że zawarte w nich myśli, pochodzące od bliskich Chrystusowi komentatorów, przyczynią się do duchowego umocnienia i moralnego pouczenia na drodze do doskonałości.

Modlitwa serca

Jacques SERR, po powrocie z podróży do Rosji, wygłosił rekolekcje, przedstawiając w sposób prosty i jasny „Modlitwę Jezusową”, czyli „Modlitwę serca”, osobom świeckim, pochłoniętym licznymi obowiązkami życia rodzinnego i zawodowego. Pokorne, codzienne praktykowanie tej modlitwy w połączeniu z życiem liturgicznym i sakramentalnym może prowadzić wierzącego, poprzez stopniowe przemienianie jego serca i jego ciała, istot żyjących i rzeczy, aż do antycypowania „przyszłego świata”.

Wykład Olivera CLEMENTA – przeznaczony dla mnichów, bardziej pogłębiony, będący owocem długiej zażyłości z duchowym światem prawosławnego Wschodu – umieszcza „Modlitwę Jezusową” w jej kontekście historycznym i teologicznym, eklezjalnym i sakramentalnym, pokutnym i ascetycznym. W rezultacie „czynność modlitwy” przekształca się w „stan modlitwy”, w bezgraniczną miłość: prawdziwą miłość Boga i – w tej miłości Boga – prawdziwą miłość bliźniego.

Mojżesz w opowieściach mędrców

Edmond Fleg to literacki pseudonim Edmonda Flegenheimera urodzonego w 1877 r. w Genewie, a zmarłego w 1964 r. w Paryżu. Pisarz posługiwał się nim od młodości, kiedy to wyczuwając wzbieranie poprzedzających nazizm trendów przeciwnych europejskości i chrześcijaństwu, wyrzekł się swojego niemieckiego pochodzenia i przyjął obywatelstwo francuskie.

Był Żydem, ale otwartym na liczne aspekty dziedzictwa chrześcijańskiego, co znalazło odbicie w jego twórczości. W dorobku pisarza są utwory narracyjne, często czerpiące inspirację z tradycji midraszy (np. "Jesus raconte par le Juif errant" 1963) czy tradycji mądrościowej (np. "Pourquoi je suis Jif" 1928), są także utwory teatralne (np. "Le Message" 1904). Najbardziej znana i ciągle wznawiana jest "Anthologie Juive" (1947) - zbiór głównych tekstów hebraizmu od biblijnych aż po współczesne.

Publikując "Mojżesza w opowieściach mędrców" (1956) - utwór nawiązujący do tradycji midraszy - wydawca oddaje w ręce Czytelnika pierwsze polskie tłumaczenie z interesującego i różnorodnego dorobku pisarza.

Opowieści z arki

Niewiele jest historii biblijnych tak pobudzających wyobraźnię, jak ta dotycząca Noego i potopu, jaki ogarnął wówczas całą ziemię. Przedkładana przez nas opowieść odsłania nieco kulisy tego wydarzenia, jak na razie tonącego w mrokach tajemnic i niedopowiedzeń. Tym bardziej, że z kart tej książki po raz pierwszy przemówiły w tej sprawie zwierzęta i to głównie one relacjonują tę niezwykłą podróż w strugach deszczu, który wtedy padał tak, jakby nigdy nie miał zamiaru przestać...

Co takiego zdarzyło się więc na arce, która unosiła swych mieszkańców długo jeszcze po zakończeniu ulewy, trwającej, jeśli wierzyć Noemu, bez mała czterdzieści dni... Na te i inne wątpliwości odpowiada Avril Rowlands, a swą zaskakującą opowieść kieruje do wszystkich, którzy ukończyli trzeci rok życia, a nie przekroczyli setnego!

Wydawnictwo Misjonarzy Klaretynów & Wydawncitwo Kerygma, Warszawa - Lublin 2001

Format 110 x 180, twarda oprawa.

Płonąć, aby żyć

Debiutancki tomik poezji Janusza Adamczyka.

Janusz Adamczyk urodził się 19 lutego 1947 r. w Łaziskach k. Opola Lubelskiego. Uczęszczał do liceum ogólnokształcącego w Kazimierzu Dolnym i Opolu Lubelskim. W latach 1965-1967 odbywał zasadniczą służbę wojskową. Od 1967 r. pracuje jako nauczyciel - od 1972 r. w liceum ogólnokształcącym w Świdniku k. Lublina. Ukończył Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Krakowie oraz Studium Doktoranckie w Instytucie Badań Eudkacyjnych w Warszawie.

Już w szkole średniej zaczął pisać wiersze. Swoje utwory publikował w antologii poetyckiej A Duch wieje kędy chce (t. III, Lublin 1993 i w prasie. Tom wierszy Płonąć, aby żyć jest debiutem książkowym autora.

W słowie wstępnym skierowanym przez autora do czytelnika czytamy: "Tomik Płonąć, aby żyć kryje w sobie trzydzieści lat mojego życia - czas, kiedyś nie w pełni uświedamianej, tęsknoty do Boga, czas doświadczania i coraz wyraźniejszego rozróżniania dobra i zła, czas świadomego szukania i zbliżania się do Boga.

Dzisiaj myślę, że warto było cierpieć, i z przekonaniem mówię, że bez cierpienia i bez nadziei trudno jest zrozumieć siebie i niemożliwe staje się spotkanie Boga, nawiązanie z Nim autentycznej relacji".

San Bartolomeo In Tuto

Parafia na Trzecie Tysiąclecie

Polskie tłumaczenie włoskiego albumu zawierającego fotografie florenckiej parafii, która w swoim architektonicznym i estetycznym zamyśle, a także w liturgicznym wyposażeniu wzorowo odzwierciedla koncepcję odnowy w ramach Nowej Estetyki polecanej przez Sobór Watykański II. Każda z ikon cyklu florenckiego opatrzona została wyczerpującym objaśnieniem bogatej symboliki, która bez wyjątku czerpie z tradycji Kościoła.

Twarda oprawa, format 30,5 x 31 cm, Wydawnictwo KERYGMA.

Skarby Habakuka

Skarby Habakuka, 25 opowieści chasydów (Das Habakuk-Kästel, 25 Chassidische Legenden)

Zebrane w tej książce teksty, przedstawiane po raz pierwszy w języku polskim, dwa lata temu wydane zostały drukiem w Londynie, w niewielkim nakładzie, w języku niemieckim. Wydaje się nie ulegać wątpliwości, że podstawą wspomnianego wydania był stos pożółkłych kart rękopisów w języku jidysz.

Wszystkie teksty łączy tytułowa postać chasydzkiego mędrca Habakuka, pod którego imieniem kryje się (choć zapewne nie tylko) Widzący z Lublina, Jasnowidz z Lublina, bo różnie był nazywany wśród sobie współczesnych rabbi Jakub Izaak Horowic (1745-1815).

Czy opowieści te sięgają rzeczywiście czasów aż tak dawnych? Czy rzeczywiście są to zapiski, które wiele dziesięcioleci przeleżały w zakurzonych pudełkach i szufladach, a zostały zebrane dopiero na przełomie XIX i XX w. i miałyby pochodzić z pewnego zbioru przekazanego przez nieżyjącego już przyjaciela rodziny niemieckiego wydawcy?

Niewątpliwie zaskakujący jest fakt, że różnorodne wątki zbioru łączą ze sobą miejscowości tak odległe jak jak Legnica, Wrocław, Łódź, Warszawa, Lublin, Kraków, Niemirów, Lwów, Wilno, Anatewka, Karilewka, Krzemieniec, Zbaraż, a więc dotyczy sporej częsci Europy. Może jest to ślad wskazujący na jego szczególne pochodzenie?

Każdy, kto sięgnał po książki Martina Bubera (Opowieści rabina Nachmana, Opowieści chasydów), Dawida Lifschitza (Z mądrości chasydów), Jiri Langera (Dzwięcieć bram do tajmenic chasydów), czy choćby do zbioru Israela Zwi Kannera (Opowieści żydwoskie), pamięta tę charakterystyczną dla nich, a często tak bardzo nam potrzebną atmosferę nadzei, dobroci, radości i humoru, którą czytelnik odnajdzie również w naszej książce.

Wydawnictwo Kerygma, Wydawnictwo Norbertinum

Żyć wiarą dzisiaj

Prezentowana książka jest ukazaniem istoty chrześcijańskiej wiary w nowy sposób, dostosowany do świata dzisiejszego i jutrzejszego. Wiedeński kardynał Franciszek König i światowej sławy teolog, profesor Uniwesytetu Wiedeńskiego Jakub Kremer oferują współczesnemu człowiekowi nowoczesne wprowadzenie do wiary chrześcijańskiej. Nieskomplikowany, skoncentrowany na istotnych treściach wykład ukazuje Credo chrześcijańskie i jednocześnie naświetla najważniejsze postanowienia Soboru Watykańskiego II wobec potrzeb teraźniejszości i przyszłości.

Kardynał Franciszek König urodził się w 1905 r. W 1956 r. został arcybiskupem Wiednia, a w 1958 kardynałem. W 1985 przeszedł jako arcybiskup Wiednia na emeryturę.

Jakub Kremer urodził się w 1924 r. Od 1972 r. jest profesorem zwyczajnym egzegezy Nowego Testamentu w Wiedniu.